sobota, 31 marca 2012

Jak radzić sobie z miesiączką w podróży

Coraz więcej z nas narzeka na nieregularne cykle. W podróży, na wakacjach, w momencie kiedy jedyne co chcemy, to dobrze się bawić i wypoczywać, najmniej chcianą rzeczą jest niespodziewany okres. Sam okres nie jest tak straszny, jak towarzyszące mu dolegliwości bólowe oraz dyskomfort.

Nawet jeśli nie mamy problemy z nieregularnymi okresami, w podróży, przy zmianie klimatu, strefy czasowej lub z powodu po prostu nerwów i silnych emocji okres może płatać figle. Poprzedzające okres wzmożonych i intensywnych ćwiczeń fizycznych, ostre i rygorystyczne odchudzanie i znaczna utrata wagi również są powodami, gdy dochodzi do zaburzeń w cyklu. Okres może się przesunąć zarówno występując za wcześnie lub też później od spodziewanego dnia. Tak naprawdę, za zmiany i przesunięcia w cyklu odpowiadają hormony.

Gdy planujemy wakacje bądź podróże warto wziąć pod uwagę możliwość przesunięcia się okresu, jego wcześniejsze wystąpienie bądź spóźnienie. Niedobrym pomysłem jest zmiana lub odstawianie leków hormonalnych, gdyż może to powodować dodatkowe zmiany w cyklu. Odstawienie leków antykoncepcyjnych bardzo często powoduje znaczne opóźnienia wystąpienia menstruacji. Innymi przyczynami powodującymi opóźnienie lub anomalie okresowe są: intensywne i wyczerpujące ćwiczenia fizyczne i często związane z nimi nagłe odchudzanie i utrata na wadze.
W podróży warto zabezpieczyć się małym zestawem zawierającym bieliznę na zmianę, tampony (bardzo praktycznym rozwiązaniem są tampony z aplikatorem), podpaski, chusteczki nawilżane – bardzo przydatne i wygodne. Jeżeli podejrzewamy, że okres może nastąpić w dniu podróży, można wcześniej zabezpieczyć się zakładając wkładkę higieniczną bądź podpaskę.
Te z nas, które stosują leki hormonalne antykoncepcyjne (tabletki, zastrzyki, plastry itp. )można spróbować sterować okresem. Należy od razu po zakończeniu jednego opakowania tabletek (lub innego środka) nie robiąc 7-dniowej przerwy rozpocząć następne. W następnym miesiącu już normalnie stosuje się 7 dni przerwy. Przy każdej takie próbie warto zasięgnąć porady specjalisty. Brzmi prosto, ale zawsze należy pamiętać, że jest to ingerencja w pracę organizmu. Jeżeli zastanawiasz się nad tym sposobem regulacji okresów, zalecana jest wcześniejsza konsultacja z lekarzem. Zażywanie leków hormonalnych „w blokach” kilkumiesięcznych zmniejsza objawy endometriozy u kobiet, powodującej zrosty śluzówki wyścielającej ściany macicy.

Regulacja hormonalna cyklu wydaję się prosta i bezproblemowa, ale to nie znaczy, że każda z nas może zacząć samodzielnie i bezpiecznie sterować własnym cyklem! Zdecydowanie nie należy zaczynać brać tabletek hormonalnych by wyregulować cykl na czas wakacji czy wyjazdu. Konieczne jest wcześniejsza konsultacja z ginekologiem specjalista, szczególnie gdy zdarzają się plamienia czy krwawienia międzymiesiączkowe. Środków hormonalnych nie powinny stosować kobiety z chorobą zakrzepowo-zatorową, a także panie z niezdiagnozowaną zmianą w piersiach.

piątek, 30 marca 2012

Trudny czas oczekiwania

Od wielu dni poza małymi przyziemnymi sprawami, które w głowie się plączą coraz mocniej i wyraziściej przebija się mały strach. Z jednej strony człowiek bardzo się ciszy, że wreszcie ktoś go wysłuchał i się nim zajął, ale z drugiej strony oznacza to, że nadchodzi czas starcia się z tymi lękami, które rosły gdzieś tam głęboko przez te kilka lat. 

Na dniach muszę zadzwonić do lekarza prowadzącego w celu potwierdzenia terminu laparoskopii diagnostycznej, oraz zadzwonić na izbę przyjęć, by się zorientować co ze sobą zabrać na czas hospitalizacji. 

Dziś odebrałam kolejne badania, tym razem cytologia i mikro. Wygląda na to, że wszystko jest w porządku, żadnych infekcji, nieprawidłowości czy niepokojących zmian, co pozwoli na przeprowadzenie dodatkowych badań w trakcie laparoskopii a mianowicie sprawdzenie drożności jajowodów.
Zobaczymy co z tego wszystkiego wyjdzie, na razie pozostaje spokojnie i cierpliwie czekać.

wtorek, 20 marca 2012

Sposoby na walkę z zaparciami

Jak już wcześniej pisałam (Dolegliwości i objawy: Zaparcia), zaparcia są jednym z najczęstszych zaburzeń trawiennych. Powodów zaparć może być wiele. Poniżej opisałam kilka sposobów, jak można sobie z nimi radzić.

Pierwszym krokiem z walką i szukaniem powodów nękających nas zaparć jest kontrola tego, co i jak jemy. Nasza dieta ma ogromny wpływ na jakość trawienia. Osoby ze skłonnością do zaparć, na przykład cierpiąca na syndrom jelita drażliwego, powinny ograniczać potrawy mączne, zamieniając je na warzywa. Warzywa w formie gotowanej, surowej są największym przyjacielem przy dręczących zaparciach. Należy również unikać białego pieczywa, makaronów itp. Druga sprawa to ograniczenie czekolady, napojów czekoladowych, kakao. Czekolada niestety wzmaga zaparcia.
Osoby z zaparciami powinny zaprzyjaźnić się z błonnikiem. Błonnik to składnik, który w sposób naturalny, nie gwałtowny pobudza pracę jelit, dużo błonnika zawierają jabłka, marchew, banany, gruszki, morele, śliwki, brzoskwinie, pieczywo razowe, rośliny strączkowe (tj. fasola, soja), płatki owsiane itp.
Pomocnym może okazać się picie na czczo z rana ciepłej wody, szklanka ciepłej wody z miodem pomaga : Aby pozbyć się zaparć można stosować jogurty, kefiry, maślanki. 

Ruch jest Twoim sprzymierzeńcem! Aktywność fizyczna naturalnie wspomaga pracę jelit. Szczególnie, gdy prowadzimy siedzący tryb życia, pracujemy przy komputerze, warto zapisać się na jakieś zajęcia, wyjśc na rower, chodzić na basen. Organizm nam podziękuje, a sami będziemy czuć się zdrowiej, lepiej będziemy spać.

Nie zapomnijmy płynach. Pijmy dużo i często, ale zdecydowanie wodę niegazowaną. Mocna kawa i mocna herbata sprzyjają zaparciom, napoje gazowane wzmagają wzdęcia i uczucia przepełnienia, które i tak są często objawem towarzyszącym zaparciom. Woda mineralna jest najlepszym napojem poza tym wypłukuje gromadzącego się w organizmie toksyny.

czwartek, 15 marca 2012

Początek mojej drogi

Od dłuższego czasu powracające problemy trawienne, naprzemiennie zaparcia z biegunkami, ogromny dyskomfort codziennego funkcjonowania. Ból zaczął mi doskwierać i zaczęłam go zauważać ponad 4 lata temu. Może dłużej, trudno mi powiedzieć. Na początku ledwie dostrzegalny, bagatelizowany, nieważny. Stopniowo jednak zwiększający się. Ból pojawiał się tylko w te kobiece, kiepskie dni. Od zawsze, od kiedy pamiętam miałam bardzo bolesne i obfite krwawienia menstruacyjne. Nierzadko zdarzało się, że ból menstruacyjny nie pozwalał mi wstać z łóżka. Bywały omdlenia, ogólnie rzecz biorąc był to czas, w którym nie potrafiłam funkcjonować normalnie. Ale był to ból znany. Ten ból, który towarzyszy mi do dzisiaj jest zupełnie inny. Ostry ból podbrzusza, miednicy mniejszej, nasilający się szczególnie przy wizytach w toalecie. Z rana jest najgorszy, doprowadzający do płaczu. 

Początek historii na pewno wyda się niektórym z was znajomy. Jestem w trakcie diagnozowania mojej dolegliwości. Lekarze wydawali różne opinie, wszystko niemiłosiernie ciągnące się w czasie. Póki co jestem po dwóch kolonoskopiach, które nie wykryły żadnych nieprawidłowości, biorę leki na zespół jelita drażliwego, zaczęłam zdrowiej jeść, lekkostrawne produkty, pije więcej wody, unikam słodyczy i czekolady. Jedyne czego nie mogę jakoś wyrzucić to kawa, ale w trawieniu widzę poprawę, nie widzę poprawy w comiesięcznym ostrym bólu w miednicy mniejszej. Większość lekarzy przekonywali, że to stresy, że jestem nieodporna na ból, że hipochondryczka. Inni diagnozowali i zapewniali, że to zespół jelita drażliwego, nieprawidłowa dieta, złe nawyki żywieniowe w połączeniu z bolesnymi miesiączkami dają taki efekt. Żaden z lekarzy tak naprawdę nie uwierzył, że ból jest nie do zniesienia. To chyba nie jest normalne, że tabletkami hormonalnymi przesunęłam sobie miesiączki, żeby tylko wypadały w weekendy. Czuje się zawstydzona, gdy ból ogranicza moje normalne funkcjonowanie, gdy nie mogę czegoś zrobić, bo ból wypełnia moje myśli. Bywa tak, że jem znikome ilości w czasie okresu, żeby tylko zminimalizować przykre doznania podczas wizyt w toalecie. Daleko mi od hipochondrii. Przez takie diagnozy i osądy na pewien czas odpuściłam konsultacje i lekarzy. Szczególnie męskie grono mówiące: "Kobiety tak mają, musi boleć, przestanie boleć jak urodzisz pierwsze dziecko". Mało pocieszające...

wtorek, 13 marca 2012

Bóle podbrzusza u kobiet - przyczyny.

Ostre, silne, często skurczowe po prawej lub lewej stronie podbrzusza (często stan zapalny obejmuje oba jajowody).
Dodatkowo nasilenie dolegliwości podczas wstrząsania często wysoka gorączka powyżej 39 stopni, żółtozielone upławy o nieprzyjemnym zapachu. 
Ewentualnie krwawienia między miesiączkami; nudności, wymioty, gdy stan zapalny obejmuje otrzewną. 
Kiedy - Rozpoczyna się nagle. 
Wstępna diagnoza : Zapalenie jajowodu / jajnika ostre. 

Ostre bóle skurczowe

Ostre przeważnie jednostronne bóle skurczowe (przypominające bóle porodowe), zatrzymanie miesiączki, lekkie krwawienia między miesiączkami
Dodatkowo: Dodatni wynik testu ciążowego
Ewentualnie: Nagłe ciężkie nasilenie bólu, deskowato twarde i napięte powłoki jamy brzusznej
Kiedy - pojawiają się nagle, szybko lub stopniowo następuje pogorszenie
Wstępna diagnoza: zagnieżdżenie się zapłodnionej komórki jajowej poza macicą, przeważnie w jajowodzie, niekiedy w jajniku lub otrzewnej (ciąża pozamaciczna). 

Ostre lub stopniowo pogarszające się, umiarkowane tępe lub uciskające. Po lewej lub prawej stronie podbrzusza, niekiedy promieniują w kierunku pleców.
Dodatkowo: Niekiedy krwawienie między miesiączkami, czasami problemy podczas oddawania moczu lub stolca, np. utrudnienia oddawania moczu.
Ewentualnie: Nagle występujące niezwykle silne bóle podbrzusza przy skręcie szypuły lub pęknięciu torbieli, deskowato twarde i napięte powłoki jamy brzusznej.
Kiedy - Rozpoczynają się nagle i stopniowo pogarszają.
Wstępna diagnoza: Torbiel jajnika

Ostre lub stopniowo się pogarszające, przede wszystkim uczucie ucisku, niekiedy stałego, często plamienia.
Dodatkowo: Często objawy zakażenia pochwy, takie jak świąd, pieczenie i bóle pochwy.
Ewentualnie: Nasilone lub wydłużone krwawienia menstruacyjne, objawy ostrego zapalenia jajników, jajowodów, takie jak silne bóle podbrzusza, wysoka gorączka ponad 39 stopni.
Kiedy -  Pojawiają się nagle.
Wstępna diagnoza: Zapalenie macicy. 

Rozwija się powoli, początkowo bezobjawowo, podstępnie, uczucie ucisku w podbrzuszu, często rozlane bóle brzucha i pleców lub uczucie ucisku w miednicy.
Dodatkowo: Powiększenie obwodu brzucha (wodobrzusze), krwawienia poza cyklem menstruacyjnym
Ewentualnie: Nudności i uczucie pełności, dolegliwości związane z oddawaniem moczu i z wypróżnianiem.
Kiedy -Stopniowo się pogarsza
Wstępna diagnoza:  łagodny guz jajnika, torbiel jajnika, rak jajnika

Nawracające, uzależnione od cyklu menstruacyjnego. Rozlane lub miejscowo ograniczone bóle podbrzusza, rozpoczynające się w drugiej połowie cyklu miesiączkowego, największe nasilenie podczas krwawienia.
Dodatkowo: Bez dolegliwości podczas pierwszej połowy cyklu.
Ewentualnie: Ból podczas stosunku płciowego, cykliczne dolegliwości podczas oddawania moczu lub wypróżniania.
Kiedy - Niewystępowanie bólu uzależnione od cyklu menstruacyjnego na zmianę z silnymi bólami podczas krwawienia.
Wstępna diagnoza: Endometrioza z występowaniem ognisk w błonie śluzowej jamy macicy, w narządach jamy brzusznej.

Nawracające, uzależnione od cyklu menstruacyjnego. Niezwykle silne przeważnie skurczowe bóle podbrzusza podczas krwawienia miesiączkowego
Dodatkowo: Przedłużone lub bardzo silne krwawienia miesiączkowe, niekiedy krwawienie między miesiączkami.
Ewentualnie: Powiększenie obwodu brzucha, bezpłodność, częste parcie na pęcherz lub zatrzymanie moczu, trudności z wypróżnianiem.
Kiedy - Przede wszystkim podczas wypróżnień.
Wstępna diagnoza: Mięśniak macicy. 

poniedziałek, 5 marca 2012

Tydzień Świadomości Endometriozy 5-11 marca 2012

Tydzień Świadomości Endometriozy 2012

Dieta w zespole jelita drażliwego.

Jak już wcześniej pisałam, nie jednej skutecznej metody leczenie zespołu jelita drażliwego. Lekarze doradzają, że najlepiej jest leczyć dolegliwość "jednocześnie na wielu frontach". 

Dzisiaj kilka słów na temat diety zalecanej przez specjalistów dla osób cierpiących na zaburzenia jelitowe.  
Nie należy się bać, że dieta będzie bardzo rygorystyczna i wymagająca wielu wyrzeczeń. Należy pamiętać, które składniki pokarmowe są niepożądane. Wszystko tak naprawdę zależy od stanu pacjenta i indywidualnych potrzeb. Bardzo pomocy przy komponowaniu własnej diety jest prowadzenie dziennika. Systematyczne zapisywanie spożywanych pokarmów, produktów, ich ilości oraz częstotliwości wraz z reakcjami organizmu są prostą wskazówką czego powinniśmy unikać. 


Dieta zależna jest od postaci dolegliwości.  W przypadku występowania biegunek przy jelicie drażliwym należy rezygnować z produktów zawierających błonnik.  Gdy mamy do czynienia z postacią zaparciową choroby wtedy zdecydowanie zaleca się spożywanie produktów zawierające podwyższoną ilość błonnika. (ale ostrożnie, bo błonnik może powodować nadmierne wzdęcia). 

Dla obu form dolegliwości zalecane jest ograniczenie lub eliminacja tłustych mięs i wędlin z jadłospisu. Wszelkiego rodzaju kiełbasy, pasztety, konserwy nie są pożądane. Należy wykluczyć mięso wieprzowe, tłustą wołowinę, kaczki, gęsi. Lukę mięsną można zastąpić chudym mięsem drobiowym lub cielęcy i indyczym.  Nie tylko dla osób cierpiących na zespół jelita drażliwego zdrowsze są potrawy gotowane, duszone, pieczone w folii lub gotowane na parze. Zaleca się unikanie smażenia na oleju i zasmażania przed duszeniem mięs.

Tak jak przy zaparciach zalecane jest spożywanie dużych ilości wody, co najmniej 1,5 litra lub więcej. Pomagają one w zaparciach, zapobiegają odwodnieniom przy biegunkach. Należy wybierać wody mineralne niegazowane, naturalne soki warzywne i owocowe. Napoje gazowane nasilają skurcze i bóle brzucha. Zalecana jest słaba herbata oraz słaba kawa, kawa zbożowa. 

Dla zespołu jelita drażliwego fazy zaparciowej: 

Zalecane :
  • mleko od 0,5 do 1,5 % tłuste, 
  • jogurty, kefiry, maślanki,
  • twarogi chude, biały ser chudy, serki topione chude, 
  • chude wędliny i mięsa, 
  • chude ryby,
  • zupy warzywne, 
  • ciemne pieczywo z dużą ilością błonnika, razowe, żytnie, z ziarnami, 
  • warzywa i owoce.
Przeciwwskazane:
  • kakao, mocna kawa, mocna herbata, czekolada, 
  • tłuste sery w tym żółty ser, 
  • topione masło, słonina, smalec, 
  • duża ilość żółtego jaj kurzych, 
  • tłuste mięso, 
  • tłuste wędliny, pasztety, 
  • chleb biały, pszenny, kasza manna, ryż, kasze.
Dla zespołu jelita drażliwego w okresie biegunki:

 Zalecane :
  • słaba kawa i herbata, soki owocowe rozcieńczone, 
  • niskotłuszczowe sery topione, twarogi, 
  • masło i margaryna,
  • chude mięso cielęce, wołowe, drobiowe, 
  • biały chleb pszenny, bułki, kasze, ryż.
Przeciwwskazane:
  • mocna kawa, mocna herbata, czekolada, alkohole, 
  • tłuste sery, 
  • smalec, słonina, masło topione, 
  • tłuste mięsa, 
  • pieczywo razowe, ciemne, z dodatkami, 
  • warzywa z dużą ilością błonnika, 
  • owoce pestkowe: truskawki, maliny, porzeczki; morele, gruszki, śliwki, ananasy, 
  • czekolada, bita śmietana. 

Zespół jelita drażliwego

Zespół jelita drażliwego najczęściej dopada osoby w wieku 20-50 lat, żyjący szybko, które często nie mają czasu na spokojny, regularny i zdrowy posiłek. Osoby zapracowane, żyjące w stresie ciągłym, chronicznym. Okazuje się, że na zespół jelita drażliwego cierpi bardzo wielu z nas, okazuje się, że jest to przede wszystkim kobieca choroba, około 8 na 10 osób cierpiących na tę dolegliwość to kobiety. Statystki wykazują, plasuje się na miejscu drugim listy najczęściej występujących chorób tuż za przeziębieniach. Co druga osoba po konsultacji gastrologicznej ma stwierdzony zespół jelita drażliwego.

Dolegliwość inaczej zwana nerwicą jelit jest zaburzeniem czynnościowym, oznacza to, że nie wykrywa się żadnych schorzeń ani nieprawidłowości w układzie trawiennym.
Możliwe objawy:
  • wzdęcia,
  • uczucie pełności, 
  •  zaburzenia łaknienia
  • uczucie dyskomfortu przy wypróżnianiu,
  • zmiany częstości wypróżnień,
  • występujące zaparcia lub / i biegunki (zdarza się, że na przemiennie oba objawy), 
  • wrażenie niepełnego wypróżnienia, 
  • ukłucia brzucha w różnych miejscach,
  • głośna praca jelit. 

Przyczyn dolegliwości może być kilka. Najczęściej powtarzającymi się u pacjentów są: zaburzenia motoryki jelit, stosowanie złe diety - na przemienne głodzenie się i przejadanie, często związane z rytmem dnia, diety ubogie w błonnik oraz przyczyny emocjonalne. Sytuacje stresowe, niedobór snu, stany lękowe, depresja.

Drogą do zdiagnozowania dolegliwości (morfologia krwi, badanie stolca na obecność pasożytów, oznaczanie poziomu hormonów, badania endoskopowe i inne) jest najczęściej stopniowe wykluczanie innych jednostek chorobowych. Wyklucza się nowotwory jelit, polipy, choroby wrzodowe, stany zapalne układu trawiennego i inne.

Leczenie przypadłości jelita drażliwego jest raczej długotrwałe. Kluczowe w łagodzeniu skutków dolegliwości jest samokontrola i świadomość chorego. Oprócz terapii farmakologicznej należy zmienić dietę oraz styl życia. Przy występujących stanach depresyjnych u pacjenta, bądź nerwicowych konieczną może okazać się pomoc psychologa lub psychiatry.

Zespół jelita drażliwego jest dolegliwością przewleką. Najczęściej udaje się u pacjentów uzyskać poprawę samopoczucia. samo leczenie nie należy do łatwych. Nie stwierdzono jeszcze jednej skutecznej metody. Postaram się opisać kilka sposobów radzenia sobie z zespołem jelita drażliwego w dziale porady w niedługim czasie.

niedziela, 4 marca 2012

Zaparcia

Jednym z najczęstszych problemów układu trawiennego są zaparcia dotykające coraz więcej osób, szczególnie kobiet, kobiet w zaawansowanej ciąży. Zwykle podatność na zaparcia zwiększa się z wiekiem, ale nie jest to regułą. Przyjmuje się, że problemy z zaparciami pojawiają się, gdy stolec oddawany jest rzadko, a odczuwalny jest przy tym dyskomfort, nierzadko ból. Najpowszechniejszym powodem powstawania zaparć jest zła dieta, stresujący tryb życia, oraz brak aktywności fizycznej.

Osoby dorosłe nie mające problemów trawiennych powinny wypróżniać się raz dziennie. Przez zaparcie rozumiemy zaburzenia, spowolnienia, utrudnienia przy defekacji połączony z bólem, wzmożonym wysiłkiem. Charakterystyczne dla zaparć jest brak uczucia pełnego opróżnienia jelit. Innymi objawami mogą być mdłości, zaburzenia bądź utrata łaknienia, wzdęcia. Nie wszystkie objawy muszą występować jednocześnie. Bywa że osoba cierpiąca na zaparcia ma tylko kilka z nich.

Rozpoznane a nieleczone zaparcia mogą prowadzić do zachwiania odruchu parcia, co prowadzi do długotrwałych zalegań treści pokarmowych w jelitach i możliwych stanach zapalnych w jelitach.
Zdiagnozowanie zaparcia to tylko początek drogi, podłoże powstawania zaparć jest kluczowe by zacząć właściwe leczenie. Są przypadki, gdzie wystarczy zmienić dietę, częstość i jakoś spożywania posiłków. Są przypadki gdzie to nie wystarcza i należy poszukać problemu głębiej, wtedy polecam wizytę u lekarza internisty, poradni gastrologicznej. Częstym nieprawidłowym radzeniem sobie z zaparciami jest stosowanie dostępnych bez recepty na rynku preparatów przeczyszczających. Stosowanie herbatek ziołowych, tabletek wspomagających bez opieki lekarskiej często powodują pogorszenie stanu i rozleniwianie jelit. Po odstawieniu preparatów jelita pracują gorzej niż przed ich stosowaniem. Środki takie nie stanowią rozwiązania problemu. Powinny być stosowane jako pomoc doraźna.  Odradzam leczenie się na własną rękę, bądź powrót do złych nawyków żywieniowych gdy tylko problem zostanie rozwiązany. W dziale porady zamieszczam wiele porad jak sobie radzić z zaparciami. Oprócz środków farmakologicznych zaleca się preparaty naturalne, ćwiczenia, oraz diety.

sobota, 3 marca 2012

Dolegliwości trawienne

Problemy trawienne dotykają w dzisiejszych czasach coraz to więcej osób, głównie kobiety w każdym wieku, dzieci i osoby starsze. Najczęstszymi dolegliwościami trawiennymi są zaparcia, skurcze, bóle brzucha, biegunki, wzdęcia, uczucie pełności.
Statystycznie okazuje się, że kolo 40 % problemów trawiennych wynika z nieprawidłowej diety i niezdrowego i niehigienicznego stylu życia. Problemy wynikające z nieregularnych i niezdrowych, jedzonych na szybko posiłków. Często zdarza się, że przez cały dzień nie mamy chwili by zjeść coś na spokojnie. Pod koniec dnia najadamy się i napychamy. To pierwszy krok do zaburzeń trawiennych i złej pracy jelit. Wzdęcia, ból brzucha, podbrzusza, zaparcia  lub / i  biegunki mogą wskazywać na nadwrażliwość jelit.
Zanim zaczniemy biegać po lekarzach i panikować, warto odpowiedzieć sobie na pytanie, czy objawy pojawiły się niedawno i są związane ze sterującą pracą, ciężką sytuacją w życiu prywatnym, nieprawidłową dietą, czy może stały się codziennością.

W wielu przypadkach problemy trawienne można rozwiązań zmieniając złe nawyki żywieniowe. Wprowadzenie w życie i przestrzeganie kilku prostych zasad może zażegnać problem z nieprawidłową pracą jelit i dyskomfortem trawiennym.
  • 2 - 3 litry wody dziennie - najlepiej niegazowanej wody mineralnej.
  • wybierać produkty bogate w błonnik (pieczywo z pełnego ziarna, warzywa, owoce),
  • dbajmy o kulturę spożywanych posiłków, starajmy się znaleźć chwilę w pracy, w biegu by spokojnie usiąść i zjeść. Lepiej jest zjeść mniej ale spokojniej, niż większe ilości w pośpiechu. Mniejsze ilości dostarczanych pokarmów zapewni szybkie jego strawienie bez nadmiernego zalegania i odkładania w żołądku.

Zioła i przyprawy

Medycyna naturalna, zioła, leki są dostępne i obecne na wyciągniecie ręki. Niektóre przyprawy dodawane do posiłków i potraw by poprawić ich walory smakowe mogą wpływać na prace układu trawiennego.

Gdy dopadną nas zaburzenia i problemy trawienne zamiast używać tabletek, można zacząć od stosowania naturalnych preparatów.

Pieprz
Skład pieprzu różni się w zależności od jego gatunku oraz sposobu obróbki. Z ziaren pieprzu otrzymuje się pieprz biały, czarny, zielony i czerwony. Sam owoc pieprzowy zawiera piperynę odpowiedzialną za charakterystyczny pikantny smak, 7 % tłuszczu, 21 % błonnika (sprzymierzeńca w walce z dolegliwościami jelitowymi), żelazo, wapno, proteiny, magnez i inne. Pieprz sprzyja wchłanianiu witaminy B oraz beta-karotenu. Posiada również niewielkie ilości substancji kancerogennych - safroli.

Pieprz jest korzystny w przypadku zaburzeń apetytu. Należy jednak być ostrożnym i ograniczyć stosowanie pieprzu jeżeli cierpi się zaburzenia pracy jelit, wątroby czy nerek. Pieprz ponadto działa moczopędnie. Pomaga na wzdęcia.

Lubczyk
Przyprawa polecana dla osób borykających się z problemami układu moczowego. Stosowany może być również przy dolegliwościach trawiennych, wzdęciach, niestrawności. Podobnie jak pieprz, lubczyk wzmaga apetyt. Polecany przy chorobach serca, szczególnie u osób starszych.

Mięta
Chyba najczęściej używane zioło w medycynie naturalnej. Pomocna przy wzdęciach, kolce jelitowej, zaburzeniach pracy przewodu pokarmowego, zaburzeniach menstruacyjnych. Trzeba jednak pamiętać, że zbyt częste i mocne napary z mięty powodują wymioty i bóle brzucha.

Szałwia
Roślina wykazująca silne działanie poprawiające perystaltykę jelit. Sprzyja produkcji soków żołądkowych, łagodzi wzdęcia i kolki jelitowe. Jest lekkim i naturalnym lekiem hamującym biegunki. Ma działanie przeciwzapalne i antybakteryjne.
Uwaga, kobiety w ciąży powinny unikać szałwii. Spożywanie w zbyt dużych ilościach może powodować skutki uboczne.

Inne przyprawy pomagające przy zaburzeniach trawienia:

Majeranek - wzmaga produkcje soków żołądkowych,

Oregano - ma działania przeciwskurczowe, moczopędne, łagodzi wzdęcia. Pomaga przy zaburzeniach pracy układu trawiennego.

Ziele angielskie - łagodzi zaburzenia pracy układu trawiennego, łagodnie przeciwdziała biegunkom,

Koperek - polecany osobom cierpiącym na zaparcia, łagodzi kolki i wzdęcia, wpływa pozytywnie na pracę jelit.

Rumianek - stosowany przy zaburzeniach pracy jelit, szczególnie stanów zapalnych, polecany dla osób zmagających się z nieżytem żołądku.